Από την ψηφιακή σάρωση που πραγματοποίησε ο phanisk στο τεύχος του ελληνικού ΠΟΠΑΫ που κυκλοφόρησε στις 27 Σεπτεμβρίου 1973!
Παιδική ιστοριούλα με Γκρισίνο και Ρεβυθούλη που επιλέχτηκε να παρουσιαστεί εξαιτίας του μουσικού θέματός της αλλά και για να έχουμε κάποιες εικόνες από τα ήθη της εποχής!
Να σκεφτείτε ότι πρωτοκυκλοφόρησε το 1964 εντός του ιταλικού περιοδικού Braccio Di Ferro #9
και είναι εμφανές ότι το σπουδαιότερο μουσικό συγκρότημα του πλανήτη ήταν τότε κόκκινο πανί για τους μπαμπάδες που ήθελαν τα παιδιά τους να ακούνε σοβαρούς και φιλήσυχους καλλιτέχνες. Μετά από δέκα χρόνια, στην ελλάδα ακόμα των συνταγματαρχών, τα πιτσιρίκια της εποχής εξακολουθούν να έχουν προβλήματα με την επαναστατική μουσική των σκαθαριών!
Σχέδια: Pierluigi Sangalli
Μελάνια: Sandro Dossi
Παιδική ιστοριούλα με Γκρισίνο και Ρεβυθούλη που επιλέχτηκε να παρουσιαστεί εξαιτίας του μουσικού θέματός της αλλά και για να έχουμε κάποιες εικόνες από τα ήθη της εποχής!
Να σκεφτείτε ότι πρωτοκυκλοφόρησε το 1964 εντός του ιταλικού περιοδικού Braccio Di Ferro #9
και είναι εμφανές ότι το σπουδαιότερο μουσικό συγκρότημα του πλανήτη ήταν τότε κόκκινο πανί για τους μπαμπάδες που ήθελαν τα παιδιά τους να ακούνε σοβαρούς και φιλήσυχους καλλιτέχνες. Μετά από δέκα χρόνια, στην ελλάδα ακόμα των συνταγματαρχών, τα πιτσιρίκια της εποχής εξακολουθούν να έχουν προβλήματα με την επαναστατική μουσική των σκαθαριών!
Σχέδια: Pierluigi Sangalli
Μελάνια: Sandro Dossi
Από την αυθεντική έκδοση:
και την γαλλική:
O συντηρητικός Ποπάυ δια χειρός Bud Sagendorf εμφανίζεται να χτυπάει έναν μπήτνικ σε αυτό το
ημερήσιο στριπάκι του 1959!
κι εδώ στην γαλλική του εκδοχή σε μια ιστορία που σχεδίασε ο George Wildman το 1969, Ποπάϋ και Βρούτος παίζουν ξύλο ως χίπυς!